[ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ] /Μαρία Κωνσταντινίδου – Δημητρίου

Κι όταν την προσπεράσαμε τη θάλασσα
σ’ ένιωσα να στερεύεις
Μέρευε το κορμί
μα η ψυχή ξεχύνονταν φωτιά
Ανήμερη κραυγή
της Έγκωμης,
κροτάλισμα της Σαλαμίνας
Αρσινόη
Αμμόχωστος
Δεν αντέχεται η φωνή της Ιστορίας
Ανήμερο θαλασσινό κοχύλι
Αλλού σκιρτά η ζωή κι αλλού διψάει το αίμα
Ψυχές που πολεμάνε στ' όνομά σου
ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ
ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ...