Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

ΜΕ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΕΛΑΧΙΣΤΗ: Ποιητική Συλλογή του Ανδρέα Μαλόρη εκδοθείσα το 2015

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ


Μη μου μιλάτε
για ήχους ελικοπτέρων
παν’ από σώματα νεκρά
μέσα σε κήπους που ανθίζουν,
για δυνάμεις δήθεν αδίστακτες
κι άπειρα μακρινούς πολέμους.
Μιλάτε μου μόνο
για μάτια που εξακοντίζουν πόθους
μέσα στην πλήξη του πλήθους,
για κορμιά που διαγράφονται γυμνά
όταν τα λάβαρα πέφτουν,
για τις προθέσεις των χεριών,
όταν τα φώτα σβήνουν.

ΤΩΡΑ


Τώρα απαγγέλλω
μια θάλασσα πνιγμένων στίχων
παραπατώντας στην ακτή
μπροστά σε αδιάφορο πλήθος.
Τώρα επιστρέφω
στις χαμένες νύκτες
κι ούτε καν άρωμα στην απαλάμη
από σώματα που μήδισαν
οριστικά.
Τώρα προσαρμόζω επιμελώς
τα φυσικά μου σύμβολα
στους κωδικούς των ημερών.
(Αποκτώντας επικίνδυνα
μια τάση ασυγκράτητη
παγιδευμένου φωτός.)

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΕΔΩ


Ακόμα θυμάμαι
τις αλλεπάλληλες νύκτες
που τα χείλια σου ακόρεστα
εκατόφυλλο στόμα
στάζαν’ ζωή.
Τότε που μου ‘λεγες
μη φοβάσαι τους δείχτες,
είν’ ο χρόνος ατέρμονη ψύξη,
μα τα σώματα ναοί φωτιάς.
Το πως επιστρέφεις τώρα
θέλω να πω,
στη σιωπή μου ήχος καυτός,
μέσα σε λάμψεις κανίβαλος μάγος,
τώρα που ελπίζω
ο κόσμος να τελειώνει εδώ.

ΚΛΕΜΜΕΝΕΣ ΛΕΜΟΝΙΕΣ


Τώρα σέρνεσαι,
φίδι στους καλαμιώνες της καρδιάς,
στα σκοτεινά μου ερμηνεύεις
σονάτες παραμυθίας
την πήλινη μου αντοχή περιγελάς,
και μου καταλογίζεις
και της κλεμμένης λεμονιάς την τύψη.

ΓΥΡΙΣΕΣ ΠΙΣΩ


Γύρισες πίσω
και κανείς δεν πρόσεξε
πόσες φορές γονάτισες
κανείς δεν υπολόγισε
ίο τίμημα της επιστροφής.
Γύρισες πίσω
και κανείς δεν έστερξε
επί τον τύπον των ήλων.
Γύρισες πίσω
κι ήταν σαν να μην έλειψες
ποτέ.
Η δειλία
– η αποφυγή κάθε περιττού κινδύνου –
ως θέση απέτυχε.



κριτική της Ποιητικής Συλλογής: http://www.philenews.com/el-gr/politismos-kritikes--gnomes/391/310180/dynamismos-kai-katigorimatikotita

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου