Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

Δώρος Λοίζος Σκόρπιοι Στίχοι

Μα εγώ θα ξαναρίξω τα μαλλιά μου πίσω, 
θα ξαναφορέσω το ματωμένο πρόσωπο ανάποδα
 και θα βγώ στους δρόμους και στις πλατείες 
με ντουφέκια , φωνές , με συνθήματα να διεκδικήσω : ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

....

Και αν σε ρωτήσουν καμία φορά , 
ποιοι τάχατες αλλάζουν τον κόσμο, 
οι ποιητές ή τα κόμματα, 
μην ντραπείς να τους απαγγείλεις δυο-τρεις στίχους.


....

Έπρεπε λοιπόν να ραντίσουμε το αίμα στις τέσσερεις γωνιές του ορίζοντα;

Να οργώσουμε τα άσπρα χαρτιά με τα νύχια;

Έπρεπε λοιπόν
να τεντωθούν οι φλέβες τόσο πολύ,
να γεμίσουν τα πιθάρια μας τόνους αγωνία;

Έπρεπε λοιπόν να γίνουν όλα αυτά;

Και γιατί;

Για μια λάμψη στα μάτια…
Για μια ιδέα χαράς…
Για μια σποραδική γαλήνη…
Για ένα τετραγωνικό του Παραδείσου…

Να μην υπάρχει άραγε άλλος τρόπος;

Μόνον ο θάνατος να οδηγεί στη ζωή;

Ο Σταυρός λοιπόν, το μόνο μέσο
να παραβιάσουμε τις καστρόπορτες της αθανασίας;

...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου