Διάστημα Θλίψης / Μιχαηλίδου Λίλη

Aγάπησα τον ψίθυρο των φιλιών

Γέμισα με ένταση την απόσταση
προσπαθώντας να ξεχάσω
τον πυρετό που ένιωθα
καθώς ξεχείλιζε η διαύγεια
της γλώσσας σου
τρύπωνε σαν κισσός
μέσα στους πόρους
σάλευε η ενότητα του σώματός μου
κι έσμιγα τα δάχτυλα
αδυνατώντας να συγκρατήσω
το διάστημα της θλίψης
που με βαραίνει

Θα καθηλώσω το φεγγάρι
να μη χαθώ στο δρόμο
των ματιών σου