Γη των ηρώων / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Όλ΄ η φύση κοιμάται 
τη ναρκώνει το κρύο, 
κι εγώ φεύγω λαλώντας
το στερνό μου αντίο
και τη μάνα φιλώντας. 

Την κοιτάζω να κλαίη 
-Μάνα,μην κλαις,της λέω 
Μανα, μην κλαίς  και κλαίω......

Κι όλοπάω και τρέχω 
-και το δέκρυ της σβύνει 
για μια μόνο στιγμούλα-
Και μιαν άλλη μανούλα 
-την Ελλάδα μας- έχω 
π΄ όλο κλαίει κι εκείνη.