Κορμιά στον καναπέ παραδομένα
Δύο τσαϊκά στο πάτωμα πεσμένα
Σκούριασε το νοικοκυριό στου Ντίμη
Κούφιος ο χρόνος δίχως μνήμη
Τα χέρια στο στομάχι σταυρωμένα
Πορτραίτα η σκόνη αφηρημένα
Κεριά! Πώς λιώσαν οι ευχές να ζήσεις
Σε βάθος σκοτεινό γιαλού οι αισθήσεις
Δώσε, Θεέ, στον ύπνο τη γαλήνη
Τάμα ελιάς γονατιστό το χωριό δίνει.
ωραιότατο
ΑπάντησηΔιαγραφή